วันหยุดยาวมักเป็นเวลาที่หลายคนต้องการผ่อนคลายและสนุกสนานกับการเดินทาง เชียงใหม่เป็นหนึ่งในจังหวัดที่น่าสนใจและมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมาย ถ้าคุณชื่นชอบการท่องเที่ยวคนเดียวและมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ จุดเหล่านี้คงไม่ควรพลาด ในบทความนี้เราจะพาคุณไปเที่ยวเชียงใหม่เพียงคนเดียวเป็นเวลา 4 วัน และสรุปค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง
วันที่ 1: สำรวจแม่กำปอง
เริ่มต้นด้วยการนำเสนอภาพรวมของแม่กำปอง หมู่บ้านที่มีความสวยงามธรรมชาติและมรดกวัฒนธรรมที่น่าสนใจ อธิบายกิจกรรมต่างๆ เช่นการเดินเท้าขึ้นเขา การเยี่ยมชมสวนชา และประสบการณ์การพักผ่อนที่บ้านพักท้องถิ่น สร้างความสนุกสนานและสร้างความสมพรรณ์ให้กับผู้อ่าน
วันที่ 2: สำรวจปางไฮ
แนะนำปางไฮที่เป็นจุดท่องเที่ยวที่ซ่อนเร้นและมอบทัศนียภาพที่สวยงามและเงียบสงบให้ผู้เข้าชม กล่าวถึงจุดชมวิวปางไฮ สะพานแขวน และอ่างเก็บน้ำปางไฮที่เงียบสงบ ให้คำแนะนำเกี่ยวกับเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเยี่ยมชมและวิธีใช้ประโยชน์สูงสุดจากประสบการณ์นี้
วันที่ 3: พักผ่อนที่น้ำตกห้วยกุ๊บกั๊บ
อธิบายความงามของน้ำตกห้วยกุ๊บกั๊บที่เป็นที่เที่ยวยอดฮิตสำหรับชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยว อธิบายเกี่ยวกับระดับน้ำตกต่างๆ และตัวเลือกในการว่ายน้ำในน้ำที่ใสสะอาดและเย็นสบาย แนะนำกิจกรรมใกล้เคียง เช่นการสำรวจวัดดอยสุเทพ
วันที่ 4: เดินเท้าสู่ดอยผาสามเหลี่ยม
เน้นความมันส์ของการเดินป่าที่ดอยผาสามเหลี่ยม ภูเขาที่มีรูปทรงสามเหลี่ยมที่ไม่เหมือนใคร ให้รายละเอียดเกี่ยวกับความยากลำบากของเส้นทาง เวลาที่ใช้ และจุดชมวิวที่งดงามตามทาง เสนอข้อเสนอแนะสำหรับการเตรียมตัวสำหรับการเดินป่า รวมถึงเสื้อผ้าที่เหมาะสมและของที่จำเป็น
สรุปค่าใช้จ่ายตลอดทริป
ให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง รวมถึงหมวดหมู่เช่นที่พัก การเดินทาง อาหาร และค่าเข้าชม นำเสนอคำแนะนำเกี่ยวกับกลยุทธ์การประหยัดเงินและทางเลือกที่คุ้มค่าต่องบประมาณ
สรุป
สรุปเนื้อหาสำคัญของการเดินทางคนเดียวไปเชียงใหม่เป็นเวลา 4 วัน สร้างความเน้นให้กับความคุ้มค่า การผจญภัย และความมั่นคงทางวัฒนธรรมของประสบการณ์นี้ ยังเรียกร้องให้ผู้อ่านออกเดินทางคนเดียวเพื่อสำรวจความลับในเชียงใหม่
เที่ยวเชียงใหม่ คนเดียว 4วัน แม่กำปอง ปางไฮ ห้วยกุ๊บกั๊บ ดอยผาสามเหลี่ยม สรุปค่าใช้จ่ายตลอดทริป [VIDEO]
#เที่ยวเชียงใหม่ #ปางไฮ #บ้านแม่กำปอง
#เที่ยวเชียงใหม่ คนเดียว 4วัน แม่กำปอง ปางไฮ ห้วยกุ๊บกั๊บ ดอยผาสามเหลี่ยม สรุปค่าใช้จ่ายตลอดทริป
00:00 นั่งรถไฟ กรุงเทพ-เชียงใหม่
00:53 วันที่ 1 #ปางไฮ
10:00 วันที่ 2 #บ้านแม่กำปอง
16:13 วันที่ 3 กิ่วฝิ่น x เดินป่าแม่กำปอง (ช่วงเช้า)
25:59 วันที่ 3 #ห้วยกุ๊บกั๊บ (ช่วงบ่าย)
34:31 วันที่ 4 #ดอยผาสามเหลี่ยม
40:01 สรุปค่าใช้จ่ายตลอดทริป
สรุปค่าใช้จ่ายทั้งหมด 8,520 บ.
วันที่ 1 (ปางไฮ)
1.1 ตั๋วรถไฟกรุงเทพฯ – เชียงใหม่ 1,041 บ.
1.2 รถแดงสองแถว
สถานีรถไฟ – ร้านเช่ามอ’ไซค์) 60 บ.
1.3 เช่ามอเตอร์ไซค์ วันละ 300 บ. x 4 = 1,200 บ.
1.4 น้ำมัน 100 บ.
1.5 ที่พัก 2,200 บ.
1.6 อาหาร 200 บ.
วันที่ 2 (แม่กำปอง)
2.1 ที่พัก 790 บ.
2.2 อาหาร 170 บ.
วันที่ 3 (ช่วงเช้า) กิ่วฝิ่น + กิ่วป๋อ แม่กำปอง
3.1 รถสองแถวแม่กำปอง – กิ่วฝิ่น (ไป-กลับ) 100 บ.
3.2 เดินป่ากิ่วป๋อ 300 บ.
3.3 อาหาร 110 บ.
3.4 น้ำมัน 50 บ.
วันที่ 3 (ช่วงบ่าย) ห้วยกุ๊บกั๊บ
3.1 รถ(มอ’ไซค์) กี้ดช้าง-ห้วยกุ๊บกั๊บ (ไป-กลับ) 300 บ.
3.2 ฝากรถมอไซค์ 20 บ. ร้านช้างยิ้ม (รถยนต์ 50 บ.)
3.3 นอนเต็นท์ 499 บ.
วันที่ 4 ดอยผาสามเหลี่ยม
4.1 ไกด์ดอยผาสามเหลี่ยม 100 บ.
4.2 รถ4WD ห้วยกุ๊บกั๊บ-ดอยผาสามเหลี่ยม (ไป-กลับ) 150 บ.
4.3 อาหาร 170 บ.
4.4 รถแดง ร้านเช่ามอ’ไซค์-สนามบินเชียงใหม่ 60 บ.
4.5 เครื่องบิน เชียงใหม่ – กรุงเทพฯ 900 บ.
เนื้อหาของวิดีโอ เที่ยวเชียงใหม่ คนเดียว 4วัน แม่กำปอง ปางไฮ ห้วยกุ๊บกั๊บ ดอยผาสามเหลี่ยม สรุปค่าใช้จ่ายตลอดทริป
วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเที่ยวเชียงใหม่ 4 วัน 3 คืนคนเดียวฉบับเช่ามอเตอร์ไซค์ โดยคืนแรก ผมนอนที่บ้านปางไฮคืนที่ 2 บ้านแม่กำปอง เมื่อคืนที่ 3 ที่ห้วยคุ้ม เพื่อเป็นแนวทางให้กับทุกคนที่อยากตามรอยแฟนผมนะครับ พร้อมแล้ว ไปชมกันเลย อาทิตย์นี้มีประโยชน์ เพื่อเป็นกำลังใจ ให้ผมทำคลิปต่อๆไปด้วยนะครับ ในช่วงเย็นวันหนึ่ง ผมนั่งรถไฟจากสถานีหัวลำโพงสถานีเชียงใหม่ ออกวันรุ่งเช้า ผมมาถึงสถานีเชียงใหม่ในเวลา 7:00 น 5 นาที จากนั้น นั่งรถแดง มาที่ร้าน Big Motor เพื่อเช่ารถมอเตอร์ไซค์ครับ คือตอนแรกอ่ะ ผมกะจะนั่งรถตู้ ผมตลาดวโรรสเพื่อมาเที่ยวที่แม่กำปอง แล้วก็ฝาก Hi เส้นทางเดินรถไปปางไฮเนี่ย ได้ถูกยกเลิกไป ทำให้ผมต้องเปลี่ยนแผนมาเช่ารถมอเตอร์ไซค์ขับแทน วันแรกของการขับมอเตอร์ไซค์ตลอดเส้นทางเนี่ยมีทั้งแดด แดด แล้วก็แดก แอบขึ้นมาใหม่เลยทีเดียว ความร้อนหายไปแทนที่ด้วยความเย็นชื้นเมื่อผมเริ่มขับรถเข้าสู่ตัวอำเภอ ดอยสะเก็ดที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ สองข้างทาง จากตัวเมืองเชียงใหม่มาปาง High มีระยะทางประมาณ 50 กม. ถ้าขับรถไม่หลงทางก็คงใช้เวลาเราลา 1 ชั่วโมง น่าจะถึงนะ แต่ไม่ใช่ คุยกับคนอย่างผม ขับรถหลงทางแถมขับ ช้าเหมือนเต่าคลาน วันนี้เป็นการขับมอเตอร์ไซค์แบบมีเกียร์ธรรมดาขึ้นเขาครั้งแรกของผม จุดหมายให้ตัวผมตื่นเต้นไปอีกกับป้ายเตือนว่าข้างหน้ามีความสูง ตลอด 1 กิโลเมตร ศรีนารายณ์อาการก็เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นในคลิปนี้แหละ ไม่เห็น ประตูสู่ตำบลเทพเสด็จพี่คงเป็นป้ายที่ทำให้ผมชื่นใจขึ้นมาได้เลยทีเดียว มาอีกสักพักก็ถึงที่พักของผมในค่ำคืนนี้กว่าจะถึงก็ 14:00 น ร่วมขับรถพึ่งมาครั้งนี้ น่าจะเกือบ 3 ชั่วโมงได้ ใช่ครับคุณอ้อ ที่พักของผมมีชื่อว่า indoor Home ลำปาง High ที่พักมีทั้งแบบบ้าน กระจกติดริมน้ำ ผมเลือกพักแบบกระโจมติดริมน้ำ ภายในเต็นท์เนี่ย ว่างอยู่นะ สามารถนอนได้ 2 คนเลย และมีห้องน้ำส่วนตัวอยู่ด้านข้างเต็นท์ พร้อมเครื่องทำน้ำอุ่น ได้เวลาสำรวจบ้านปาง Hi ปางไฮอยู่ในตำบลเทพเสด็จอำเภอดอยสะเก็ด ชาวบ้านได้เล่าว่า อย่าลืมตรงบริเวณนะกลางหมู่บ้านจะมีต้นไม้ใหญ่ พวกพ่อค้าแม่ค้าชาวบ้าน ใช้เป็นที่พักหลบแดดหลบฝนกันในเวลาผ่านเส้นทางนี้ ชาวบ้านเรียกกันว่า Mile High ต่อมาเมื่อมีการจัดตั้งหมู่บ้านจึงได้นำต้นไม้นี้มาตั้งเป็นชื่อส่วนคำว่า ปางเป็นคำโบราณหรือภาษาเฉพาะถิ่นนั้นๆ ที่แปลว่าที่พัก ถิ่นที่อยู่อาศัย คนนำสองคำมารวมกัน กลายเป็นคำว่า fang Hi hi กาแฟชื่อดังของจังหวัดเชียงใหม่ นึกว่าจะขับรถไปทางไหนในหมู่บ้านก็จะพบเจอร้านกาแฟสดอยู่ริมสองข้างทางหรือกลุ่มชาวบ้าน รวมตัวกันผลิตและแปรรูปเมล็ดกาแฟ หลังจากที่อื่นเช่นกับการขับรถขึ้นเขาครั้งแรกก็ลืมกินข้าวมื้อเช้าและมื้อเที่ยงไป ร้านปางไฮคอฟฟี่ ก็คือคำตอบ ตั้งขายของ ร้านกาแฟริมลำธารนอกจากนี้มีทางเดินสะพานเหล็กได้ถ่ายรูปเล่นกันระหว่างรอกับ วันนี้ก็เป็นเวลา 15:00 น วันนี้ก็คือ กับข้าวมื้อแรกของผมนะครับ หรือใครจะเอาขาไปขุนน้ำเย็นๆคลายร้อนกันก็ดี อิ่มกันนะ หลังจากอิ่มท้องแล้วผมขับรถมาที่วิสาหกิจชุมชนที่เป็นศูนย์การเรียนรู้ กระบวนการผลิตกาแฟเทพเสด็จและการแปรรูปกาแฟ ผมได้พบกับคุณป้าสง่า คุณพี่สง่า พี่กำลังขับรถอยู่ ทำไมบ้านปางไฮถึง มีแต่กาแฟไปหมดเลยครับ ก็มันเทพเสด็จมันเป็นเมืองกาแฟกาแฟขึ้น ผมได้พูดคุยกับพี่สง่าอยู่สักพัก เกี่ยวกับเมล็ดกาแฟ จึงได้ข้อสรุปว่า Siri เนี่ย เป็นพื้นที่ที่เหมาะสมกับการปลูกเมล็ดกาแฟ ด้วยความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,500 เมตรและมีภูมิอากาศที่เย็นและหนาวตลอดทั้งปี ทำให้การผลิต กาแฟที่เป็นกาแฟคั่วสายพันธุ์อาราบิก้า ทฤษฎี มีคุณภาพดี กลิ่นหอม และยังเคยได้รับรางวัลระดับโลกอีกด้วย Samsung ขอบคุณครับ สง่าเดินไปหยิบขวดที่บรรจุน้ำกาแฟให้ผมได้ลองดื่ม รสชาติน้ำกาแฟ พบกับลิงของผมมันช่างละมุนนุ่มนวลจนผมต้องจัดไป 2 แก้ว ขบวนเปิดไหมครับ เปิดใช่ไหมครับ ขอบคุณครับ หลังจากนั้นในช่วงบ่าย 16:00 น ผมขับรถไปไหว้พระที่วัดบางทราย วันนี้เราก็กลับมาถึงที่พักแล้วนะ ฮิมดอยโฮมลำปาง Hi เป็นที่พักติดริมลำธารบรรยากาศเงียบสงบมาก ส่วนตัวผมรู้สึกเหงาไปเลยเพราะมาคนเดียวนี่แหละ เอาจริงๆนะ นี่เนี่ยเหมาะแก่การมาพักกับเพื่อนๆ ครอบครัวหรือคนรัก มันเป็นอะไรที่ตอบโจทย์มากๆ แต่อย่างน้อยก็มีเสียของสายฝน รำคาญ ก้องกังวาลคอยเป็นเพื่อนผมในยามค่ำคืนนี้ ในช่วงสายของวันนี้ผมเดินทางมาหาเครื่องดื่มกระตุ้นให้หายง่วง และผมก็สะดุดตากับหลาน ร้านบ้านไม้เล็กๆที่มีชื่อว่า Office เป็นส่วนหนึ่งของวรมันต์ฮัทรีสอร์ท ผมเดินทางเข้ามาในด้านในรีสอร์ท ก็ต้องอุทานในใจว่า โอ้โหมันช่างกว้างใหญ่กว่าที่คิดเลยว่ะ ที่นี่ครึ้มทั้งลำธารน้ำตกที่ไหลผ่านสะพานแขวน ก็ยังรายล้อมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ ที่มอบความเย็น และความร่มรื่นให้แก่เรา ร่วมกันเนี่ย หลังจากนั้นผมก็กลับมา check out ที่พักแล้วมุ่งหน้าสู่เป้าหมายที่ 2 อาทิตย์นี้ นั่นก็คือแม่กำปอง พร้อมกับฝนตั้งเค้าที่มีทีท่าว่าจะตกในอีกไม่ช้า ตอนนี้ฝนตกแล้ว ออยขอนอนก่อน ดูเหมือนตลอดเส้นทางสภาพอากาศจะไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ พี่ครับเอากระเพราหมูสับครับ หิวข้าว แวะเติมพลังก่อนเดี๋ยวรอดูกันต่อที่แม่กำปองคะ อันนี้ตกทุกวันเลยครับตอนนี้ ผมพึ่งลงมาจากปายก็ตก วันนี้มีน้อยมากเลยครับลืมเก็บกระเป๋า สายฝนมีทีท่าจะตกหนักขึ้นเรื่อยๆก็ไม่ผมต้องแวะจอดรถหลบในร้านก่อน กินข้าวรอเลยละกัน ฝนหยุดตกแล้ว จากบางแคเดินทางไปแม่กำปองที่ระยะทางประมาณ 23 กิโลเมตรและอยู่ห่าง ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่กี่กิโลเมตร ใครที่ไม่มีรถสามารถเช่ารถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์มาแบบผมก็ได้ ตลาดวโรรส เป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่แสนจะสะดวก จากจากเชียงใหม่ไปแม่กำปองเท่าไหร่ และแล้วผมก็กลับมาถึงบ้านแม่ก็พอ บ้านแม่กำปองตั้งอยู่ที่ตำบลห้วยแก้วอำเภอแม่ออนจังหวัดเชียงใหม่ที่นี่ถือว่าเป็นหมู หมู่บ้านท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ที่ได้กลายเป็น Landmark ห้ามพลาด ผมจังหวัดเชียงใหม่เรียบง่ายความเงียบสงบแถมการ เดินทางสะดวกทำให้เหมาะแก่การมาเที่ยวพักผ่อนมากๆไม่ว่าจะมาเทียบเป็นคู่มากับเพื่อน โดยเฉพาะการมาเที่ยวคนเดียวจนกลายเป็นเรื่องปกติของที่นี่ไปแล้ว คืนนี้ผมพักที่บ้านลุงบุญโฮมสเตย์เป็นบ้านไม้เล็กๆไม่มีแอร์แต่มีพัดลม อันนี้ลุงเปิดมากี่ปี ตุลาคม 58 4 หลัง มาตั้งแต่ปี 43 แล้ว นี่มันปิดเครื่อง ระเบียงอยู่ตรงนี้นะ วันนี้เราก็มาถึงที่พักแล้วนะครับหลังเดียวห้องเดียว ส่วนตั๊วส่วนตัว แม่กำปองเนี่ย ที่พักจะแยกออกเป็น 2 แบบใหญ่ๆ โฮมสเตย์ของชาวบ้านในพื้นที่คือนอนบ้านเดียวกันกับชาวบ้าน หรือ Stay ของชาวบ้านเช่นกันแต่มีแบบเป็นบ้านพักแยกออกมาด้วยความเป็นส่วนตัวเหมือนที่พักของผม หลังจากที่ผมเก็บสัมภาระเสร็จแล้วนะครับได้เวลาออกเดินเล่น หมู่บ้านกันก่อนที่ตะวันจะตกดินของผมในวันนี้คือใคร ไปชมพระอาทิตย์ตกที่ร้านระเบียงวิว ซึ่งเป็นร้านที่สามารถมองชมหมู่บ้านจับได้ ผมเดินลัดเลาะไปเรื่อยๆก็พบกับเส้นทางลัดไปน้ำตกแม่กำปอง จากคำบอกเล่าของชาวบ้านในละแวกนั้นชาวบ้านได้บอกกับผมว่า อีกประมาณ 200-300 เมตร นี่ผมก็ไม่รู้ว่า ผมเดินทางไปน้ำตก ถูกเส้นทางหรือเปล่าเนี่ย ปกติเขาเหมารถไป เดี๋ยวผมเดินเลาะๆมาตามป้าย มีคนเลย ทางเริ่มมืดแล้วผมว่าผมเดินกลับดีกว่า ไม่มาพรุ่งนี้เช้า ไปทางที่เข้ามาตีดีกว่า เดินไปได้สักพักผมก็รู้สึกวังเวงแถวฟ้าก็เริ่มใกล้จะมืดแล้วผมเลยเปลี่ยนแผนกลับทางเดิมดีกว่าแล้วรีบไป ที่ระเบียงวิว โอ้โหทางอย่างชั้นขับขึ้นไปได้อย่างไรเก่งจัง ตอนนี้เราก็เดินขึ้นมาถึงที่ ระเบียงวิวแล้วค่ะ บ้านแม่กำปองอยู่สูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ 1300 เมตรเพราะที่นี่มีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเขตภูเขาและเนินเขาที่อุดมไปด้วยป่าไม้ ต้นกำเนิดของแม่น้ำลำธารทำให้อากาศที่นี่เย็นสบายตลอดทั้งปีโดยเฉพาะช่วงหน้าหนาวที่อากาศจะหนาว เย็นเป็นพิเศษ กลับที่พักกัน ใครฟาร์มครับ ของที่อยากกินที่สุด รายการมาเชียงใหม่ พ่ออยู่ภาคกลางไม่เคยได้กินเลย รุ่งเช้าผมเดินทางไปที่กิ่วฝิ่นเพื่อชมพระอาทิตย์ขึ้นพร้อมทะเลหมอกจากคำแนะนำของลุงบุญ U Fin อยู่ห่างจากบ้านแม่กำปองประมาณ 4 กม. ใช้เวลาเดินทางประมาณ 15 นาที กิ่วฝิ่นดอยล้านที่แห่งนี้ตั้งอยู่ที่หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อนจังหวัดลำปาง ที่แห่งนี้เป็นจุดรอยต่อของจังหวัดลำปาง ไปอำเภอแม่ออนจังหวัดเชียงใหม่ เป็นจุดชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นท่ามกลางทะเลหมอก แต่ดูเหมือนสภาพอากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนแล้วดูแล้วท่าทางวันนี้จะอดเห็นทะเลหมอก ตอนนี้เราก็มาถึงวันที่เกี่ยวกับศิลปะฮะหมอกเยอะมากเลยแล้วก็ฝนบ่อยๆ คนก็เลยเดินกลับไปข้างหลังหมดแล้ว แล้วผมก็ได้พบกับผู้มาเที่ยวคนเดียวเหมือนกับผมชื่อว่าฟิล์ม เธอคนนี้ขับมอเตอร์ไซค์มาจากจังหวัดชลบุรี หยุดอาทิตย์นึงไม่รู้จะไปไหน คิดกระทันหัน ขับมอไซค์มาเลย กลับมาจากชลบุรี ใช้เวลาวันขึ้น ทำไมอยู่ยาก เรารอเห็นแบบ ในเพจคนมาเยอะแล้วอะไรเงี้ยก็เลยอยากจะมาบ้างแล้วมันจะแบบสวยเหมือนที่เขาถ่ายรูปป่าว กล้อง 10 ล้านตัวไม่เท่าตาเรา สงกรานต์ คือเราอยากรู้ คิดจะไปก็ไป พี่ไปมา ก็มี ชลบุรีไปนราธิวาส แล้วก็ชลบุรีไป อันนี้คือขึ้นมาค่ะ ครั้งแรกวันที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย ป่านนี้คงถึงวัน มาถึงเมื่อวาน วันนี้เลย ดูก่อนว่ามันน่าอยู่ต่อไหมถ้าไม่อยู่กับว่าจะไป ผมยืนคุยกับพิมพ์แล้วสักพักใหญ่ๆแล้วรู้สึกว่าจะไม่มีใครอยู่บนนี้แล้วเราสองคนก็เลยรีบกลับมายัง รถสองแถวที่จอดอยู่ด้านล่าง แม่รู้ไหมว่ามาเที่ยวคนเดียวเนี่ย แม่จะรู้สึกยังไงการที่รู้ว่าลูก ขับรถจากชลบุรีมาที่นี่ 4 ชั่วโมง เธอจะบอกว่า เราสองคนก็แยกทางไปขึ้นรถสองแถวของตัวเอง ในยามเช้าหลังจากที่ผมไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่กิ่วฝิ่น ลุงบูรณ์เจ้าของโฮมสเตย์ที่ผมพักได้ชวนไปเดินป่าที่ด้านหลังบ้านแม่กำปองเพื่อจุดชมวิวที่มีชื่อว่า อยู่หอ ไปทางนี้น่าจะลืมแล้วมั้งเส้นทางจะเป็นผืนป่าในพื้นที่ของชาวบ้านทำมาหากินพืช นานกว่า 20 กว่าปี และตลอดเส้นทางนั้นผมก็ได้พูดคุยกับลุงบูรณ์เกี่ยวกับเรื่องราวของหมู่บ้านแห่งนี้มีชื่อว่ากระป๋องครับ แปลว่าอะไรครับ แม่น้ำคือแม่น้ำ มันคือดอกลำโพง ดอกกำปอง รอคำฟ้องแล้วมันจะออก อยู่ ห่างจากน้ำใกล้ๆกับแหล่งน้ำ จากนั้นก็ไม่เกิน 50 10 30 เซน 30 เมตร ประมาณ 30 เมตร มันไม่ชอบที่สูง เราจะได้เจอดอกลำโพงไหมครับ หรือว่าปี 43 เนี่ย ก่อนมาปี 43 นะชื่อของเรานะเก็บเนื่องเก็บกาแฟ รายได้มันก็ ไปได้น้อยมันก็ไม่ร่ำไม่รวยไม่พอกิน Senior คณะกรรมการหมู่บ้านผู้ใหญ่บ้านเนี่ย ก็เห็นว่า หมู่บ้านเราเนี่ย จะมีทรัพยากรที่สวยงามอุดมสมบูรณ์ กล้า เขาก็เลยมารวมตัวกัน ประชุมกันว่า เดี๋ยวนี้เราจะพัฒนาหมู่บ้านเราให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว อนุรักษ์เพื่อให้ ชาวบ้าน มีอาชีพที่ดีกว่าทำไร่ทำสวน ไปได้ไม่ได้ต่างกันเยอะมากไหมครับ เอาเยอะเลย ต่างกันเยอะ ไม่ได้เป็นสาเหตุที่ทำให้คนเก็บต้นเรื่องอะไรน้อยลง มากๆ แต่นี้ก็หลังจากนี้มีรายได้จากท่องเที่ยวขึ้นมาเนี่ย ไร่สวนเมี่ยงสวนชากาแฟ เขาก็ เลิกเก็บละปล่อยเป็นป่ารกฟ้าล้างเลยเนี่ย เดี๋ยวนี้เขามีสัตว์ป่าจะได้มาอยู่นี่เยอะมากเลย มาอาศัยอยู่ในสวนนะ สัตว์ป่าเช่นอะไรเช่นหมูป่าเก้งกวาง จะโดนตัดไปรับคนลงเก็บช้าไปรอบนึงแล้วเนี่ย เจ็บตา ภูเก็ตไปรอบนึงแล้ว OK ได้เลยนะครับ เก็บได้เลย กินได้ดิ มึงก็เหมือน ดีกว่าไปกินชาอันอื่นน่ะสิ มีใบสดๆเลยอ่ะ ก็มันหิวน้ำนะ ให้ผมลองจองคิวหน่อยครับ ไดชาร์จ ใบเมี่ยง ภาพต้นไม้ ภาพใบไม้ คม ถ้ามี จะออกยังไงเนี่ย ก็หยิบทิ้ง น้ำติดเอามันจะกัดกินเลือดเราก็ค่อยมา แล้วที่เขาดึงแล้วมันมีเลือดออกมาคือ ดึงผิดวิธีครับกินแล้ว กินเลือดแล้ว แม่ยังไม่ได้กัดเรา ไม่ต้องห่วงว่าจะมี ถ้ามีมันจะมีเย็นๆน่ะทำไมถึงว่ามันติดขามันจะมีเย็นเย็นเนี่ยเหมือนเรา เหมือนขาเราโดนน้ำ ใจเย็นๆนะ ตะกร้อ มันก็รีบขึ้นมา เล่นมาได้ 2 ชั่วโมงกว่า แล้วก็ใกล้ถึงจุดหมายแล้ว อันนี้เรา ครับ ดอยกระป๋อ อยู่นี่มันแปลว่าอะไรนะครับ Query คือว่าใกล้ถึงสันเขาเรียกว่าคิว W filme ติดฟันแล้วนะมันจะเป็นลักษณะนี้ เพราะว่าสัตว์ป่ามันจะเริ่มเดินข้ามคิว คนโบราณเขาได้ตั้งชื่อว่ากิวกิวกิว และแล้วเราก็มาถึงจุดชมวิวกิ่วขอวิวอาจจะไม่สวยแต่การตาแต่สิ่งที่ได้กลับมานั้นสำหรับผมอ่ะ มันช่างคุ้มค่ามากๆที่ได้มาสัมผัสธรรมชาติและฟังเรื่องราวที่ไม่เคยรู้มาก่อนทำให้เข้าใจเรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวกับบ้านแม่กำปองแห่งนี้มากขึ้น ถนนเขาเรียกว่าคิวเมี่ยง ที่เราเห็นตามเขาข้างหน้าน่ะฝั่งนู้นอ่ะ วันนี้มันมืดฝน หลังจากนั้นเราก็เดินกลับมายังหมู่บ้านโดยผ่านเส้นทางน้ำตกแม่กำปอง เดินไปเดินมานะครับ เราก็ทะลุมาเส้นทางที่เราไป กิ่วฝิ่นตอนเช้า ตอนนี้ก็กำลังมุ่งหน้า ลงไปที่น้ำตก แม่กำปอง และนี่ก็คือเสน่ห์ของธรรมชาติที่บริสุทธิ์และเสียงเรียบง่าย ในหมู่บ้านเล็กกลางป่าใหญ่ ที่ชาวบ้านใช้ชีวิตร่วมกับผืนป่าที่พวกเขารัก และดูแล แล้วเราก็เดินลัดเลาะ กลับมาทางที่ผม เดินเมื่อวาน ฮัลโหลครับ ฮัลโหลครับครับผมมาผมไปบ้านพี่นาโฮมสเตย์ อยู่แถวประมาณแม่ริมครับรอบลูกค้าจะเป็นมอเตอร์ไซค์ที่บ้านไปรับนะพอดีรถยนต์ผมกำลังจะขึ้น ในช่วงบ่ายโมงกว่าผมเดินทางจากแม่กำปองสุดท้าย ของผม กลับตั้งอยู่ที่ตำบลกื้ดช้าง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่อยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ประมาณ 50 กิโลเมตร เข้ามาในซอยปรางแม่ตะมานแล้วอีก 13 โล ถึงช้างเย็นจุดนัดพบ ฮัลโหลครับผมมาถึงลานจอดรถแท็กซี่แล้วครับ 15 นาทีนะครับ ลูกค้าเอากระป๋องมายังไม่รู้ว่ามีกี่ใบ มีใบเดียวครับใบใหญ่ ผมนัดกับพี่เสือพี่จะมารับผมขึ้นไปบนห้วยกุ๊บกั๊บเพราะถนนทางเข้าหมู่บ้านเนี่ยเป็นดินแดง หมอมากมายทำให้ยากต่อการขับขึ้นไป ในส่วนของผู้ที่ขับรถยนต์มานะครับจะต้องจอดรถไว้บริเวณร้านช้างยิ้มแล้วหมอรถโฟวิลของชาวบ้านขึ้น ยิ่งทานตอนเด็กๆเนี่ย ก็ดีอยู่นะ พื้นคอนกรีตก็ผ่านไปสักพักเนี่ย เปลี่ยนโหมดเป็นเส้นทางโดนซะงั้นนอนไปเดี๋ยวไปเลย เสียวเนี่ยเดี๋ยวร่วงมากๆ พี่เขาเนี่ยขับได้ซิ่งเล็บมันมากๆแต่ก็โชคดีเหมือนกันนะ พี่ได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์เนี่ย ประสบการณ์ไปอีกแบบนึงเพราะปกติเนี่ยจะเป็นรถกระบะโฟวิลมารับเราขึ้นไป ต้องใช้เวลาเดินทางประมาณ 17 นาทีก็มาถึงด้านบนบ้านห้วย ที่นี่เป็นหมู่บ้านชาวเขา ชนเผ่าลาหู่ ลืมเสื้อแดงที่อยู่อาศัยกันประมาณ 40 ถึง 50 หลังคาเรือน Senior อยู่บนยอดดอยสูงที่มาพร้อมกับวิวภูเขาที่สวยงามมากๆ สวัสดีครับ สวัสดีครับหวัดดีครับ อันนี้ชื่อเสือครับ เป็นน้องชายที่เสียไปแล้วผมไปตีผมก็นึกว่าพี่เสือ พี่เสือเป็นน้องของพี่นาง พี่นางเนี่ย เป็นเจ้าของประเทศที่ผม หนังเดี่ยว Ok ครับ ได้ครับหนัก อะไรมาบ้าง ผมไปหลายที่ครับ ที่มาของชื่อห้วยผุกตับ มาจากสมัยก่อน หมู่บ้านนี้เนี่ย อยู่ที่ลำธารท้ายหมู่บ้าน ซึ่งเส้นทางเข้าหมู่บ้านเนี่ย มันลำบาก รถเข้าไปไม่ถึงเลยต้องเดินทางด้วยการขี่ม้าเข้าไปแล้วไอ้เสียงฝีเท้าของม้าที่มันดัง กลับ กลายมาเป็นชื่อเรียกของหมู่บ้านนี้ไปโดยปริยาย คืนนี้ผมพักที่ลานกางเต็นท์บ้านพี่นางโฮมสเตย์ จะว่าไปแล้วนี่ก็คงเป็นค่ำคืนที่เหงา เปล่าเปลี่ยวหัวใจแน่ๆเลย ทำงานกางเต็นท์เนี่ยมีแค่ผมพักคนเดียวนี่แหละ นี่คือ ห้องน้ำ ที่จุดกางเต็นท์ของบ้านพี่นาง โฮมสเตย์นะครับ ห้องน้ำหลักสิบ เก้าอี้ห้องน้ำ รักหลานนะครับเพราะว่า เป็นอยู่ที่สามารถ มองเห็นวิวภูเขา เก็บของให้สักพัก อาหารเย็นก็มาเสือกถึงที่จะรออะไรล่ะ ไม่ต้องรีบกินให้เสร็จก่อนที่ฟ้าจะมืดลงแถวไฟฉายก็ไม่มีติดตัวซะด้วย ดีครับ พี่คือพี่นางใช่ไหมครับ สวัสดีครับ อันนี้เป็น ร้านหนึ่งเดียวในตลาด มี 2 ร้านศาลา แต่ว่าพี่นั่งอยู่ร้านนี้ และในเวลาเที่ยงคืน เจอกับเรื่องใช่ไหมคะ ฟ้ามืดครึ้ม มีทีท่าว่าฝนจะตก โอ๊ยน้ำเข้า พี่กานมาข้างบน ของจะพังไหมเนี่ย พี่เสือครับ เดี๋ยวผมจะอาบน้ำเข้าข้างบนไม่มี มีมุขอะไรครับ มีอะไรกันครับข้างบนครับข้างบนมันไม่มีกันน้ำเลยครับ เหรอครับเหรอครับ น้ำมันเข้าข้างบนหลังคา ครับ ผมเก็บของก่อน เดี๋ยวเปียก ตอนนี้ฝนก็เริ่ม ปอยแล้ว หัวใจไม่ได้ เก็บของให้เสร็จดีกว่า นอน ถนนไม่ได้ก็ต้อง อยากเข้าไปที่พัก สภาพดีเมื่อคืนนะครับ อย่ามา ใครเปีย สงกรานต์ไม่เปียก ด้านข้างเปียก แต่เราก็ ผ่านมาได้ด้วยดี ในรุ่งเช้า เสือกเอาเครื่องดื่มรองท้องมาเสิร์ฟ พร้อมปรับสภาพเป็นที่โดนฝนกระหน่ำมาเมื่อคืน เหตุเพราะพี่เขาอ่ะ ลืมกางฟลายชีทให้ ส่วนไอ้เราอ่ะลืมสังเกต โหทุกคนบอกไหลเยอะมากๆเลย นี่สินะ หมอกหลังฝนตกมันเป็นอย่างนี้นี่เอง ครับผมครับ ขอบคุณครับ อันนี้เขาเรียกว่าอะไรครับ พาทัวร์ พอมีกะเพรา วันนี้แกง วันนี้ จากนั้น ผมก็เตรียมตัวเดินทางไปยังดอยผาสามเหลี่ยมพร้อมกับสมาชิกอีก 5 คน มองจากบริเวณห้วย กลับนะครับเราก็จะเห็นดอยผาสามเหลี่ยมแหลมแหลมอยู่ด้านซ้ายตรงนู้น การเดินทางไปยอดดอยผาสามเหลี่ยมเนี่ยมันก็เหมือนเป็นการเดินทางย่อม มาเที่ยวจะต้องไม่พลาด พี่จะมายังดอยแห่งนี้ก็เหมือนเป็นอีกหนึ่งภารกิจที่เราจะต้องทำให้สำเร็จไม่งั้นกลับไปเนี่ย ต้องกลายเป็นเรื่องค้างคาใจแน่ๆ พี่เสือจะขับรถโฟวิลคู่ใจไปส่งเราและเพื่อเป็นการประหยัดค่าใช้จ่ายของผม พี่เสือก็แนะนำให้มาจอยทริปกับน้องๆทั้ง 5 คนที่มาพักโฮมสเตย์ของพี่นางถนนเป็นถนน ทางเดินน่ะ นานๆถ้ามีรถยนต์ขึ้นมาถึงข้างบนที่นี่มันเปิดมานานยังครับ เปิดมาเกือบ 30 ปีแล้วเปิดให้นักท่องเที่ยวบริษัท เวลาเขาเอาไปขายบ้าน เดินทางมาได้ประมาณ 20 นาทีพวกเราก็มา ถึงยังตีนดอยแล้ว พร้อมกับไกด์ท้องถิ่น พี่จะนำทางเราขึ้นไปทำไมถึงชื่อว่า ดอยผาสามเหลี่ยม เปิดตาสามเหลี่ยมก็คือ รอดูใกล้ๆน่ะ เราจะเห็น รูปร่างหรือว่า ลักษณะ ก็คือ สามสามเหลี่ยมครับ ก็เลยเขา เรียกชื่อว่า อันนี้ค้นพบนายหน่อยครับ อยู่ที่นี่ครับ ฉันรู้รวน ไม่มีลาบผสม เดินขึ้นอย่างเดียว เส้นทางนี้เป็นข้างซ้าย ประมาณ 3-4 กม. หรือว่าไปทางเดินก็ไม่ยากนะแต่ก็ต้องบอกเลยนะว่า หากคนข้างฉันพอสมควร ยิ่งช่วงแรกเนี่ย จะเป็นทางเดินขึ้นอ๊วก เล่นเอาพวกผมเนี่ยต้องเดินไปแล้วก็พักไปเป็นระยะ ระยะเพราะฉะนั้นแล้วอย่าลืมเตรียมร่างกายให้ดีๆด้วยล่ะ มาจากไหนครับเนี่ย ลำปาง มาครั้งแรกครับ ทำไรอยู่มาก็ได้ ขอปิดเทอมอยู่ ทิศเหนือทิศใต้ทิศ ด้านหลังของผมนะครับ ก็คือดอยผาสามเหลี่ยม ที่เราจะขึ้นไป นู่น เป็นไงบ้างครับ ถ้ามันย้ายก็ต้องไปเองแล้ว ครับ ทำไมอ่ะมันชัดหรอ งั้น ผมก็จะไม่ต่างกันนะครับ ถึงทางลาดแล้ว ค่อยหายเหนื่อย หน่อย เดินไปพักไป ถ่ายรูปไปซื้อดำธรรมชาติต้นไม้ใบหญ้า เขียวขจีระหว่างทางเนี่ยน่าจะเป็นคำตอบ ที่สุดนะ บนผืนป่าแห่งนี้เราจะพบกับต้นสนที่สูง รายล้อมอยู่ระหว่างทาง ซึ่งแต่ก่อนที่นี่ แรงมากเกิดไฟป่าบ่อยๆ เขาก็เลยมีโครงการปลูกต้นสนขึ้นมาจากการร่วมมือของหน่วยงาน กับชาวบ้าน ก่อนจะถึงแล้ว ขึ้นทางชัน ช่วงสุดท้ายแล้ว ก่อนถึงยอดดอย ในที่สุดเราก็ มาถึงแล้วนะครับ ในที่สุดผมก็เดินทางมาถึงยังยอดดอยแล้ว โหนี่ขนาดเกือบเที่ยงนะ หมอกเยอะมากๆเลยเวลาเห็นหมอกจะคบกับใบหน้าเนี่ยโคตรเปลี่ยนเลย กลับก่อนนะครับ แล้วเจอกันใหม่นะครับสวัสดีครับ ได้เวลากลับบ้าน แค่นี้ก็คือเรื่องราวการเดินทางตลอดทริปนี้ขอบคุณทุกคน ติดตามถึงตรงนี้นะครับก็สามารถนำไปปรับใช้ให้เหมาะกับการเดินทางของเพื่อนได้เลย แล้วพบกันใหม่ทริปหน้า สำหรับวันนี้สวัสดีครับผม